acısa da öLdürmez

''Bir bir aklımda söylediklerin

İşe yaramaz bu bildiklerim

Hatırlamak laneti aklımın

Acımaz anlatsam hadi buyrun

Ben birine aşık o bana vurgun

Soranların kuzey yıldızıydık

Beraberde yapamadık kendi dünyamızın yalnızıydık''

sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun...

hayat , öyle acımasız ki hiç anlam veremediğin bir anda beklemediğin şeyleri yaşamana sebep olup beklenmedik anda iki arada bırakıyor seni...
şimdi delice aşık olduğum insan bir yanımda,öteki yanımda yakın zamanda tanıyıp etkisinden kurtulamadığım biri...bu yaman çelişki uykusuz gecelerime sebep olurken nefes almamı bile engeller oldu...
bazen diyorum ki ; ya ben bu dünyaya fazlayım, ya da burası bana çok dar...
'' acısa da öldürmez,
         cehenneme döndürmez,
                    hayatını söndürmez,
                            gideni de döndürmez artık...''

                         

sen gitmeye hazırlan...

ben gideceğini bile bile seni sevdim,şimdi kendime kızmam neyi değiştirecek ki ; sana herşey çok kolay geliyor sen yanından,gel birde benim gözlerimle bak bu hayata,benim kalbimle duyumsa kendini ondan sonra geç karşıma böyle acımasız konuşmaya devam et. sen o durduğun yerden konuşurken çok rahat söylüyorsun söylenmeyecek herşeyi... ben sana bakmaya kıyamazken sen her sözünle bütün hücrelerimi teker teker idam ediyorsun...sevmeyişin,istemeyeşin artık canımı daha çok acıtır oldu,sen bu bendeki sevgiyi görmemek için gözlerini kapatıp konuşuyorsun benimle ben de beni duy diye birşey yapamıyorum artık...yolun sonundayız senin de dediğin gibi ''birbirimizi kandırmayalım olacakları ikimizde görüyoruz'' aslında benim gördüğüm birşey yok beni sevgisine inandırıp kaçan bir yalancı var karşımda sadece buna inanıyorum artık...senden anlamanı beklemiyorum ama madem gidecektin,madem bu kadar pişman olacaktın neden yaktın o yangınları ya şimdi hiçbir teselli sözü rahatlatmıyor içimdeki sıkışık ruh sıkıntılarımı,hiçbir şefkatli söz dindirmiyor gözümdeki yaşlarımı,,,,sen farkında değilsin bana neler olduğunun,farkına vardığında umarım gecikmiş olmazsın...şimdi gidiyorsun git.....

sessizce...

ben sana en sessiz harflerimle geliyorum.. sende biriktirdiğim özlemlerim var,sevgimi fırtınalarında güçlendirmeliyim...bana sever adım gelmesen de ben de bitmek bilmeyen bir tutku var.. senden vazgeçmek mi? yok yok aklımın ucuna bile getirmiyorum...ben severek büyüyorum,seni severek güçleniyorum.. sende ben neyin temsiliyetiyim bilmiyorum ama sen bende koca umutların,en büyük aşkın,yürek dolusu bir sevginin ve özlemlerimin temsiliyetisin...ben hayata karşı hiç hırslı biri olmadım ama seni kazanmak uğruna en hırslı yanımı koyuyorum ortaya...hiç ummadığım anda uzaklaştın ya benden,hiç ummadığım anda da geri dön bana olur mu? seni seviyorum...seni sevmek benim en güzel yanım....

her anımda...

b

ben seni bana koyduğun bütün engellere rağmen çok sevdim.. bu sevgi beni yormadı günden güne büyüdü içime bıraktığın sevgi kırıntıları.. şimdi dönüp geriye bakmayı bile istemiyorsun,hiçbir şeyi anımsamak istemiyorsun. belki bende istenmiyorum artık ama kibarlığını aşıp söyleyemiyorsun. ben sana yalınayak çıkarsız sevgimle geldim.seni sevmek benim en yüce duygumdu,senden vazgeçmekse en acı veren duygum oldu... ben bir tek seni sevmeyi en güzel şekilde yerine getirdim,hayatımda hiçbir şeyi senin kadar önemsemedim çünkü....  kıymetlimsin her neolursa olsun öyle kalacaksın... seni seviyorum..

hala sana dair umutlar biriktiriyorum yamalı düşlerimin iç cebinde. ben seninle tehlikeli sulara girdiğimizi en başından söylemiştim. ben bu tehlikeye çok uzun zaman önce atılmıştım zaten,seni de kendime çekerken iznini almıştım ki öyle düşünüyordum. öyle bir yol ayrımına geldik ki; ne sen tam anlamıyla karar verebiliyorsun ne ben sana ısrar edebiliyorum. bu hayatta ilk defa kendimi apaçık ifade ettiğim,hiç bir konuda kapalı kalmadığım tek insandın sen sanırım bu denli sevilmen ve bu denli özel oluşunun sebebi bu. hayatıma giren her insan benim kayıtsız olmamdan yakınırdı,kendi içime kapanmamdan şikayetlenirdi. sen neden şikayetlendin acaba bunu bile bilmiyorum şuanda. günlerdir tek yaptığım şey kendimi avutmak...sana herhangi bir arkadaşın gibi olmak acılarımı dahada çekilmez hale getiriyor. hatırlıyor musun? sana ilk günlerde söylemiştim en korktuğum şeyin aşık olduğum bir insana arkadaşımmış gibi davranmak....ben sana aşığım değişmeyecek duygularımın esiriyim şu sıralar,sen benim hangi durumda olduğumu bile bilmiyorsun ya da aklına geliyor olabilir ve aklından hemen savuşturuyorsundur..geçen gün seninle konuşurken bana eskiden yazdığın notların ne kadar güzel olduğunu söylemeye çalışıyordum ama sen ısrarla üstünü kapatmaya çalışıyordun... ben seninle bir ütopya hayali kurmuştum,seni mutlu edeceğime okadar emindim ki,keşke buna izin verseydin... ben eminim kimse seni benim kadar sevmeyecek....

bahanur.........

bahanur yeni arkadaşım...hayat bana hep bir yerlerde oyunlarını çok güzel oynadı...bir kaç gün oldu seni tanıyalı ama hayatıma kattığın renkler için çok tşk ediyorum... ben yine tökezledim düz yolumda ağır aksak ilerlerken...duygularım yine hiçe sayıldı,yine hiçliğimi giyindim üstüme,her gün bir öncekinden daha güçlü olarak kalkacağımı söylüyorum kendime ama farkettim ki kendimi bile kandırıyorum...özlemek öyle garip bir şey ki bütün hücrelerim esir altında. ben nasıl doğrulup toparlancam nasıl kaldığım yerden devam edecem bilmiyorum...güçlü ol dedin ya bana güçlü olmaya çalıştım ama başaramadım bahanur... yine dipte yaşayan o balık gibiyim....
aşk mı? sevgi mi? bu içinden çıkılmaz duygunun o acı veren kahırlı yanının adı ne olabiilir.. yaşanılan her saniyenin hafızaya kazınmasının adı ne olabilir? nefes aldığın her dakikayı onunla yaşamanın adı ne olabilir? ya bu içinden çıkılmaz durum beni sarpa sardı...gözyaşlarıma bile söz geçiremiyorum artık...güçlüydüm bahanur geçmişin birinde bende çok güçlüydüm,yıkılmazdım biten her yaşanmışlıkla,tükenmezdim böyle yaşanılmış aşklara,özlemezdim hiç geçen günleri...gitmek isteyen giderdi ve dur dememi beklemelerine rağmen ağzımı açmazdım....dur dedim bu kez,gitme dedim yapma dedim beni duymadı bile......................bu ara yalnızlar koğuşumda hayat oyunları oynayarak geçircem zamanımı görüşemezsek merak etme beni dirilirim bir gün...görüşmek umuduyla bahanur....

güçsüzlüğümü sıyırdım üstümden masanın üstüne bıraktım...artık daha az umursuyorum yaşanmışlıkları...bana acı veren her saniyeyi unutmaya çalışıyorum,elim her telefona gittikçe kendimi durduruyorum ve kendime söz geçirmeyi başarıyorum. sen karşında güçsüz birini istemiyorsun, ya da artık beni istemiyorsun hiç bir bilgim yok ama ben bu sefer kendim için adım atıyorum...yoruldum,yapmadığım bir hatayı affettirmek gibi çırpınışlarım,çabalarım...oysa ben bir şey yapmamışken böyle bir acıyı hakediyor olabilir miyim?
sevgi insanı boşluklarda gezdiriyor çaresiz olduğu zamanlarda,ben çaresizliğimden kurtulmak istiyorum...yanımdan hızlıca akıp giden bir hayat var ve onun içinde hareket halinde olmalıyım... eğer sende katılmak istersen hayatımda yerin,sevgin,aşkın aynı gelebilirsin...ama artık bu aşk için tek başıma savaşamıcam üzgünüm....

ahh benim sevdiğim en sevdiğim senle bütün duyguları yeniden adlandırıyorum. kıskançlıklarım büyüyor, ben yanında değilim yaa yanında olan herkesi kıskanıyorum,sana benden daha yakın olmalarını hazmedemiyorum, gözlerine bakmalarına , sesini duymalarına, sana dokunmalarına katlanamıyorum sevdiğim....  beklemekle tükenmeyen zaman sanki daha da büyüdü,sana geleceğim an daha da uzaklaştı offf ben dayanamıyorum gözbebeğim.
sensizlik öyle zor ki kelimelerim kifayetsiz kalıyor....kaldıramayacağım kadar büyük geldi bu hasret her saniye seninle olmayı planlıyorum,düşlerimi senle dolduruyorum,,,,,,,,,,ya olmazsa..............................ya gelmezsen bana yeniden,ya bırakırsan o kör kuyularda yalnız ve çaresiz....sevdiğim hep yanımda kal,hep benimle ol,,,,

sensizLiğin çoğuL şarkıLarı..

''Ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş
Kor kor alevler yanıyor içimde 
Aşkın beni kül ediyor.''

böyLe tarif ediyor sezen aksu içindeki çığlıkları... ben nerden başlayıp nerede noktalasam içimdeki yangınları bilmiyorum..konuşsam alev alev yanacak cümlelerim, sussam bir balçık bataklık içimdeki suskunluklar dibe doğru hızlıca çekecek beni...

bu nasıl bir sızıymış canımdan can gidiyor her geçen gün...

bu nasıl bir cezaymış yüreğim kasıp kavuruyor her geçen saat...

bu nasıl bir kahırmış gözlerimi kurutuyor her geçen dakika....

ahh ahh bu nasıl bir aşk,nasıl bir sevgi yaaa her geçen saniye beni benden alıyor........

beLkiLeri yığdığım beLLeğimLe bekLeme anLarı...

beLki...beLki...beLki... .... ..... ...... şimdi belkilerle doldurduğum belleğimi düşünce fonksiyonundan da alıkoydum. sana karşı biriktirdiğim belkilerim gözlerime doğru nüfuz eden yaşlarım dışında bir bokum kalmadı elimde... 

yaşama bak öyle hızlı ilerliyorki 1 dakika öncemi bile özler oldum... sen benim karşıma geçtiğinde bana neler söyleyeceksin çok merak ediyorum...günlerdir biriktirdiğin ayrılık cümlelerini mi sarfedeceksin...yoksa olmayan bir ihtimalle devam mı etmek isteyeceksin...ben şimdi öyle yorgunum ki seni düşünmekten,artık sonu düşünemiyorum...

ben gitsem milyon km uzağa unutur muyum seni? cık unutmam,unutamam. aslına bakarsan şimdide milyon km uzak sayılırız sen öyle bir mesafe koydun ki keşke bu mesafe yollar olsaydı da kavuşma ihtimalim yüksek olaydı... vazgeçmedim be sevdiğim hala bekliyorum...

bu sensizlik bende bol duruyor....

hayatıma girdiğin günü her gün yeniden yeniden hatırlıyorum,beni kendine çok yakın hissettiğini söylediğin o gün her şey gözüme daha bir güzel görünmeye başlamıştı. sende beni seviyordun belkide ve ben mutluydum o an duyduklarımla daha da güzelleşiyordu yaşam. duygularım öyle basınç yapıyordu ki göğüs kafesime neredeyse nefes alamıyordum. sana bakamıyordum gözlerini gözlerimde hissedince engel olamadığım yaşlar yanaklarımdan süzülmeye başlıyordu. oysa ağlayamazdım kimsenin yanında bu duygu beni perişan etmeye başlamıştı bile. 

ikimizde korkuyorduk ve birbirimize itiraf edemediğimiz bir çekim vardı aramızda. sana tehlikeli sularda olduğumuzu söylediğimde aslında bugün olacakları aklımdan geçirmiştim. sen gülmüştün.. o anın büyüsü sarmıştı dört yanımızı ve kuşatma altındaydık bir adım daha atsak büyü bozulacak diye korkuyorduk. her yeni güne senle merhaba diyordum ne güzeldi gözlerindeki beni görmek. aşkın , sevgin öyle büyüyordu ki içimde benliğimi ele geçiriyordu. her şey seninle güzeldi,aşkı senden duymak,özlemi senle yaşamak ve sonunda kavuşma umudumun olduğu ayrılıklar bile seninle güzeldi. senden bir dakika ayrı kalmaya tahammülüm yokken şimdi hem bedenen yoksun hem ruhen... canımı acıtıyor bu yabancılaşma.... seni hala ilk gün ki gibi severken ve seni deli gibi özlemişken sensizlik beni harcıyor...

kendini her konuda güçlü sanan ben şimdi sana ve duygularıma yenik düşüyorum,gücüm yok direnmeye...bekle dedin ben seni dinliyorum ve bekliyorum başka çarem de yok zaten...

seni ve senli günlerimi çok özlüyorum.....

mg'nin kaLeminden